آمریکا ،اروپا و «خاورمیانه نوین»

آمریکا پس از فروپاشی اتحاد شوروی، همواره به دنبال تثبیت رهبری جهانی بوده است. کاخ سفید با ارائه طرح‌های متعدد از سال ۱۹۹۰، یعنی زمانیکه آمریکاییان احساس کردند می‌توانند به‌طور یک‌جانبه، مسائل مورد نظر خود را به نتیجه دلخواه برسانند و نیز از زمان مطرح شدن طرح نظم نوین جهانی بوش پدر که قسمتی از آن اصلاحات سیاسی در برخی از مناطق خاورمیانه را دربرمی‌گرفت، به دنبال اهداف درازمدت خود در خاورمیانه بوده‌اند. طرح «خاورمیانه بزرگ» هم که اخیرا از سوی مقامات آمریکایی مورد تاکید قرار گرفته، در واقع، ارائه همان برنامه‌ریزی این کشور برای ایجاد تغییرات بنیادین و فراگیر در درازمدت در منطقه خاورمیانه درچارچوب استانداردها و معیارهای آمریکایی است. در همسویی اروپا و آمریکا برای ایجاد اصلاحات در منطقه خاورمیانه شکی نیست، اما اروپا خواهان تحولات آرام است بدین طریق که کشورهای ترکیه وایران را به‌عنوان اولویت نخست خود قرار داده و کشورهای عربی و عراق را که تحت نفوذ آمریکا هستند، در مرحله بعد جای داده است، در صورتی‌که آمریکا در طرح خاورمیانه بزرگ در واقع خواهان در اختیار گرفتن کل منطقه خاورمیانه است. این طرح، سه کمبود اصلی را در کشورهای خاورمیانه مطرح کرده و مدعی است که باید این نارسایی‌ها را جبران کرد.این کمبود‌ها عبارتند از: انواع آزادی‌های اساسی، آموزش و حقوق زنان.آمریکا از این طرح سه هدف سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی را دنبال می کند که هر کدام زیرمجموعه مربوط به خود را دارند.لیکن به طور کلی می توان گفت که هدف آمریکا از این طرح مشروعیت بخشیدن به رژیم صهیونیستی و کنترل و تحت فشار قرار دادن کشورهای مستقل منطقه نظیر ایران  میباشد.